Потенцијално најголемиот извор на обновлива енергија е сонцето, блескава гасовитa топка чии зрачења доаѓаат до земјата. Соларната енергија е безбедна, бесплатна и најмалку штетна за животната средина. Таа е основа на животот на Земјата и постојан придружник на развојот на човештвото. Се верува дека овој извор на енергија луѓето прво го користат инстиктивно, а потоа свесно. Прво почнале да го користат за потпалка на оган, потоа за сушење на животински кожи. Архимед тврди дека во 214 ГПЕ кога Римјаните ја ставиле под опсада Сиракуза, со помош на огледала и сонце ги запалиле непријателските бродови. Во времето на Нума Помпилиус ( 714-671 ГПЕ ) поставувале конусни метални плочи и со нивна помош ги насочувале сончевите зраци во една точка и така палеле оган.

Денеска соларната енергија се применува во различни форми од светилки за осветлување, до автомобили со погон на сончева енергија. Современото општество ги препознало бројните предности од користење на сончевата енергија, со самото тоа се намалува зависноста од фосилни горива и доаѓа до подобрување на квалитетот на воздухот и намалување на штетните гасови.

Износот на соларна енергија која доаѓа до Земјата ја одредуваме по интензитетот на сончевите зраци и должината на сончевите периоди во текот на годината. За време на сончеви денови во просек на секој квадратен метар пристигнува површна енергија од 1000w. 75% од сончевите зраци доаѓаат во потоплиот период од годината ( од почетокот на април до средината на октомври ).

Патот на сонцето по небото во постудениот дел од годината е пократок во споредба со летните месеци, аголот на сончевите зраци е многу помал, а со тоа се менува и минималниот агол за поставување на колекторот за да се постигне максимална вредност на собраните зрачења.

Во областа на градежништвото, соларната енергија може да се користи активно или пасивно. Под активно користење на сончевата енергија се подразбира директно претварање на сончевите зраци во топлинска или електрична енергија. Тоа претварање се прави со помош на различни уреди, а најчесто користени се соларните колектори за производство на топлина и фотонапонски панели за производство на струја.

Употребата на соларна енергија во зградите во пасивен режим не бара никакви нови и комплицирани технологии. Системот функционира толку добро со користење на традиционалните градежни материјали како што се бетон, камен, стакло, дрво и метал, максимално се искористува вечната топлина на сонцето. Основниот принцип на пасивното користење на сончевата енергија лежи во фактот дека зградата е отворена за сонцето и ја користи неговата топлина. Штом сонцето зајде и надворешните услови стануваат понеповолни, треба да се заштитиме од загубата на топлината. Имплементацијата на овие барања не е воопшто едноставно сеопфатната студија на физичките процеси кои се одвиваат по кршењето на сончевите зраци во внатрешноста на зградата. Во секој проект треба посебно да се анализира што ќе се случи со енергијата која од сонцето влегува во зградата и градежните материјали прилагодени на пасивно користење на сончева енергија.

Задача на пасивните соларни системи е да се прифати или акумулира што повеќе сончева енергија во градежните елементи кои ќе помогнат да се загреат просториите во грејната сезона, но исто така треба да бидат и добро заштитени за во летниот период да не дојде до прегревање.